Met o.a. Jimi Hendrix, Paul McCartney, Peter Green en Phoebe Bridgers.
Vijftig jaar geleden, op 18 september 1970, overleed Jimi Hendrix. Zijn dood is nog altijd omgeven door veel geheimzinnigheid. Was het een overdosis, zelfmoord, of waren er andere duistere krachten in het spel? Inmiddels heeft het mysterie bijna JFK-achtige proporties aangenomen. Zullen we de waarheid ooit weten? We blikken terug op Jimi’s laatste dagen met producer Eddie Kramer, bandlid Billy Cox en gitarist Uli Jon Roth (ex-Scorpions).
De druk was torenhoog bij organisatoren Ron, Bill en Ray Foulk van het Britse Isle Of Wight Festival in 1970. Het voorgaande jaar hadden de broers Bob Dylan weten te strikken – de superster van de sixties. Om dat te evenaren, werden voor de daaropvolgende editie alle grote acts van dat moment geboekt: o.a. The Who, Jimi Hendrix, The Doors, Miles Davis, Joni Mitchell en Leonard Cohen. Gevolg? Ruim zeshonderdduizend mensen reisden af naar het kleine eiland. Organisator Ray Foulk vertelt ons, met opvallend veel oog voor detail, over het legendarische muziekfestival dat vijftig jaar geleden plaatsvond: “Qua lineup zijn we misschien te ver gegaan.”
De solocarrière van Paul McCartney kent pieken en dalen, maar vriend en vijand zijn het er toch wel over eens: Flaming Pie uit 1997 valt duidelijk in de eerste categorie. Sterker nog, mede dankzij uitstekend songmateriaal en samenwerkingen met o.a. Jeff Lynne, Steve Miller en Ringo Starr is het een van zijn beste werkstukken na The Beatles. Een goede 23 jaar na de originele release – waarom ook een rond getal kiezen? – verschijnt in het kader van de Paul McCartney Archive Collection een uitgebreide heruitgave. En Sir Paul is niet te beroerd om terug te blikken op de totstandkoming van deze moderne klassieker!
Mick Fleetwood schreef het al in zijn autobiografie: “Ik kan zonder enige twijfel zeggen dat Peter Green de meest briljante muzikant is met wie ik ooit samengespeeld heb.” Op 25 juli kwam er een einde aan het in zowel glorie als tragiek gedrenkte leven van de mede-oprichter van Fleetwood Mac. Twee tijdgenoten uit de Britse bluesscene van de jaren zestig halen herinneringen op aan ‘The Green God’: Stan Webb van Chicken Shack en Kim Simmonds van Savoy Brown. Webb: “Hij was genereuzer dan goed voor hem was.”
© 2024 www.lflshop.nl - Powered by Shoppagina.nl